Petra Reit kreeg in 2013 op 64-jarige leeftijd een infectie met het herpesvirus in haar hersenen. Na enige tijd op de IC-afdeling van het ziekenhuis te hebben gelegen, kwam ze bij overbruggingsafdeling De Horst. Daarna is ze voor een half jaar naar Mediant gegaan. “Bij Het Roessingh konden ze na het zien van de scans niet wat voor mijn moeder doen”, vertelt dochter Nathalie. “Er was teveel beschadigd aan haar rechterhersenhelft.” “Toen steeds meer duidelijk werd dat mijn moeder niet meer op zichzelf kon wonen, zijn we voor haar gaan kijken naar een geschikte woonlocatie.”
Warm huis
Die vonden ze in februari 2014 bij De Weemelanden. “Ik ben echt gaan kijken naar een plek die voor haar het beste is”, zegt Nathalie. “Ik zeg wel eens, haar harde schijf is kapot. Maar ze is nog net zo intelligent, lief en haar karakter is gelukkig nog hetzelfde. En voor relatief jonge mensen met Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH) heb je niet veel mogelijkheden voor woonlocaties in deze regio. Ik woon in Vriezenveen en ben op een gegeven moment naar binnen gelopen bij De Weemelanden. Dit huis voelde gelijk warm en goed.”
Sinds februari 2014 woont Petra op de afdeling Leemansmolen, waar ze heel gek met haar zijn. “De medewerkers zeggen wel eens, we kunnen wel honderd Petra’s hebben”, zegt Nathalie lachend. “Maar het klopt, ze is altijd tevreden en lief.” Nathalie’s oma Ella bezocht haar dochter daar ook. “Mijn oma zei toen al eens, als ik niet meer alleen kan wonen, wil ik ook wel naar De Weemelanden”, vertelt Nathalie. In december 2017 verhuisde Ella ook naar De Weemelanden. Ze woont op afdeling De Peddemors.
Indonesië
Ella groeide op in Wassenaar en verhuisde na de oorlog met haar man naar Indonesië. Daar werd in 1948 Petra geboren. Toen het gezin Reit terugkeerde uit Indonesië zijn ze in Almelo gaan wonen. “Mijn moeder was toen ongeveer 8 jaar oud. Ze is op een gegeven moment kleuterleidster geworden. Toen ze mijn vader heeft ontmoet in Almelo, is ze de horeca in gegaan. Mijn vader komt uit een horeca familie. Mijn moeder is toen samen met mijn vader naar Ootmarsum verhuisd waar ze samen het Chinese restaurant de Mandarijn zijn gestart. In die tijd ben ik geboren. Rond mijn 6e zijn wij als gezin naar Almelo verhuisd en gebleven. Daar hebben mijn ouders nog verschillende horeca ondernemingen gehad. Ik ben in 2007 zelf naar Vriezenveen verhuisd.
“Door het horecabestaan waren mijn ouders met name in de weekenden altijd heel druk”, blikt Nathalie terug. “Ik weet nog dat ik om moest lopen als er klanten zaten te eten. In de weekenden was ik veel bij mijn oma. Ze haalde me dan op en bracht me op maandagochtend weer naar school. Op de woensdag was de zaak gesloten en deden we als gezin wat samen.”
Ella en Petra hebben veel meegemaakt. “Het ziek worden van mijn moeder in 2013, ze was toen nog maar 64. Maar ook het plotselinge overlijden van mijn opa”, vertelt Natalie. “Mijn oma was nog geen 60, ik nog geen jaar.”
Samen op vakantie
Door het drukke horecaleven, kwam het gezin er niet aan toe om jaarlijks op vakantie te gaan. Ella en Petra gingen dan ook wel eens samen op vakantie. “Toen ze dat hoorden in De Weemelanden, hebben ze geregeld dat mijn oma meekon met de bewonersvakantie van mijn moeder”, vertelt Nathalie. “Zo konden ze toch nog een keer samen vakantie vieren.”
De warmte in de zomer, daar kunnen ze nog altijd heel goed tegen. “Als er in Nederland een hittegolf is en iedereen transpireert, vinden zij de temperatuur nog aangenaam. En als het koud is, zeggen ze wel eens, we zijn hier ook niet in Indonesië.”
De zorgprofessionals in De Weemelanden proberen Ella en Petra nog zoveel mogelijk samen te laten zijn, onder meer bij activiteiten en met bezoekjes door de week. Ella voelt zich ondanks haar leeftijd nog goed. Haar gehoor wordt wat minder evenals haar geheugen. Nathalie komt nog altijd veel bij haar moeder en oma op bezoek. Ook geregeld met haar dochter Noralynn, de vierde generatie. “Ik hoop dat ze zo tevreden blijven als ze nu zijn”, zegt Nathalie. “De afgelopen anderhalf jaar was door corona natuurlijk alles veel meer op afstand. Het zou mooi zijn als we dit jaar weer samen kerst kunnen vieren.”
