“Ik ben er elke woensdagochtend om samen met een aantal dames te praten en een spelletje te spelen. Je merkt dat ze het fijn vinden. Onlangs ben ik ook als begeleider mee geweest met een uitstapje. Dat was ook erg mooi om te doen.” De 63-jarige is een voormalig marketing- en communicatiemedewerker bij een technisch bedrijf in Almelo. In 2016 verhuisde ze naar het buitengebied van Geesteren, met het voornemen om er zo snel mogelijk ‘in te burgeren’. Met name het vrijwilligerswerk blijkt hiervoor een prima middel te zijn.
Mooie gesprekken
“Ik hoor in de gesprekken met de vier dames veel over het leven in Geesteren. Hoe het er vroeger aan toe ging, maar ook over het heden. Dat helpt. Het is bovendien erg leuk en voor mij helemaal nieuw. Ook dit vrijwilligerswerk trouwens, al heb ik wel altijd affiniteit gehad met de zorg. In mijn eigen studietijd bijvoorbeeld, had ik een bijbaantje in een ziekenhuis. Toen ik besloot om vrijwilligerswerk te gaan doen, moest het ook iets in de zorg zijn. Tijdens een open dag van Erve Mensman kwam ik in gesprek met de
coördinator vrijwilligerswerk.
Vertrouwensband
Zo is het begonnen. “In eerste instantie bezocht ik elke week een bewoonster met wie ik ook sprak en een spelletje speelde. Met haar bouwde ik een heel fijne vertrouwensband op, haar levensverhaal was boeiend. Helaas is zij afgelopen voorjaar overleden. Ik heb nog aan haar sterfbed gezeten en mocht ook nog bij de uitvaart zijn. Het heeft mij verdriet gedaan en soms heb ik er nog steeds verdriet van. Tegelijkertijd heb ik het mooi kunnen afsluiten, dat geeft voldoening.”
Van betekenis zijn
Ze voelt zich gewaardeerd, zegt Sybille desgevraagd, deel uitmakend van TMZ. Het welkom bij het binnenkomen en de vriendelijkheid van de medewerkers. Verbazing was er toen ze hoorde over het bestaan van een vrijwilligersavond, bedankkaarten die gestuurd worden en op zijn tijd een kleine attentie. “Dat vind ik bijzonder en erg leuk, al doe je het daar niet voor. Ik vind het gewoon fijn om van betekenis te kunnen zijn voor deze mensen, om te horen over en te leren van hun leven. Ze hebben allemaal hun eigen verhaal, vaak erg mooi, soms ook triest.”
